این روزها هم عجب روزهایی است . دو شب پیش با تعدادی از دوستان راجع به انتخابات صحبت می کردم . آن ها می گفتند که با این همه رد صلاحیت دیگر نباید در انتخابات شرکت کرد و من برخلاف آن ها می گفتم که اصلاح طلبان نباید اشتباه مجلس هفتم را تکرار کنند . می گفتم که یک اقلیت قوی هم مسلما تاثیرگذار است و آن دوستان هم می گفتند : بله ، اگر قوی باشد که نیست .

گذشت تا دیشب که خبر انصراف محمد رضا عارف را در کامنت های سایت مهاجرانی خواندم . سریع به بهارستان هشتم سر زدم و دیدم که عارف هم از انتخابات کنار کشیده است . اینجا بود که دیگر من هم مطمئن شدم که حتا دیگر اقلیتی هم وجود نخواهد داشت که بخواهد قوی باشد یا ضعیف . دیدم که انگار مرا هم چاره ای نیست ، جز همراهی دوستانم .

در کنار لوگوی سایت اصلاح طلبان برای مجلس هشتم ، شعری نوشته شده است که آن را محسن نامجو خوانده است . « همراه شو عزیز ، کاین درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود » . در یکی از کامنت های خبر کناره گیری عارف ، عزیزی نوشته است :« این بار باید از قول دکتر عارف خواند ، « همراه شو عزیز ، کاین درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود » . » .

دوست دارم راجع به این موضوع در «تخته سیاه» بیشتر صحبت کنم . پیشنهاد می کنم که دوستانی که به وبلاگ سر می زنند با نوشتن کامنت و یا پستی در وبلاگ خود به داغ تر شدن این تنور کمک کنند . منتظر هستم !!

می دانید که احمد بورقانی هم به دیدار دوست شتافته است . مهاجرانی یادداشت زیبایی درباره معاون مطبوعاتی خود نوشته است . یادداشت سید ابراهیم نبوی هم در سایت جدیدش خواندنی است که البته در کنار مطالب طنزش ، قرار گرفته است . روحش شاد .

 نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در جمعه 86/11/19 و ساعت 1:3 عصر | نظرات دیگران()